Na dagen op de meest afgelegen plekken, was het tijd om nog even de bewoning op te zoeken, al was het maar om de voorraden weer wat aan te vullen. Naar Tobermory dus, niet meteen een metropool, maar ze hebben er een redelijk supermarktje en een warme bakker. Bovendien is het gewoon een zeer mooi

Woensdag zijn we met zonnig weer en een lekker windje weggevaren van Skye, koers bijna noordwest, naar de Outer Hebrides. Het klinkt ver weg, nochtans is het maar 15 mijl, een goeie steenworp. Toch zijn ze niet te zien, zo helder is het nog niet. Maar naarmate Skye achter ons in de lucht lijkt op

Het heeft lang geduurd voor er nieuwe foto’s waren, ik weet het, maar internet is hier echt geen evidentie. Daarom, bij deze, een inhaalbeweging: een pak foto’s van op en rond Skye, Loch Torridon, Gairloch en de buitenste Hebriden. Ik voeg er nog wel een paar toe bij de verhalen, maar verder hoop ik vooral

Tobermory, voor het eerst sinds lang nog eens een redelijke wifi-verbinding, en dus de kans om wat meer te vertellen over de afgelopen weken. Tru is twee weken geleden aangekomen in Mallaig, midden in een lange periode van slecht weer. We zijn eerst een dag blijven liggen en gaan wandelen in de regen. Prachtige, maar

We hebben een hele tijd niet meer van ons laten horen, en dat heeft vooral te maken met het feit dat we hier nergens behoorlijk internet hebben. Wat dat betreft, zitten we hier echt aan de rand van de beschaving. Ik schrijf dit in de bar van Hotel Lochmaddy, op het eiland North Uist, waar

Sea area Hebrides: gale force 8 continuing. Zo begon het weerbericht vanmorgen, na een nacht met weinig slaap. In de loop van de nacht was de wind immers flink aangewakkerd en waren er korte, nijdige golfjes ontstaan. Gevolg: ik ben een paar keer opgestaan om te kijken of de boot nog goed lag, en of

We liggen in Portree, na een winderige en regenachtige tocht. We hadden de nacht doorgebracht in Kyleakin, voor mij de tweede keer, voor Tru is natuurlijk alles nieuw. Van Mallaig naar Kyleakin was rustig zeilen, voor de wind, met af en toe een paar druppels, maar het grootste deel n de zon, en met een

Gisteren is Tru in Mallaig aangekomen, na een lange reis met vliegtuig en bus. Doodmoe van het vele werk en de lange dag, maar blij dat ze er is en enthousiast van al het moois dat ze onderweg vanuit de bus heeft gezien. Na twee maanden apart is het goed weer samen te zijn. Helaas

Dank zij Peter staan er weer een pak extra foto’s in de gallery, van het stuk tussen Land’s End en Oban. Je moet maar eens kijken. Ik heb er al een aantal in de oude posts verwerkt, zodat je kunt zien waar ze bij horen. Mogelijk volgen er nog meer.

      Ze hebben hier een eigen woord voor het soort weer dat ik de afgelopen dagen regelmatig heb gehad: dreich. Laaghangende wolken, waaruit het onophoudelijk miezert, soms zelfs zo fijne druppeltjes dat mijn bril gewoon egaal ondoorzichtig is. Mijn weekje alleen heb ik geen grote afstanden afgelegd, gewoon wat rondgekeken in de omgeving