We hebben Islay gisteren achter ons gelaten onder een loodgrijze hemel waaruit  het regelmatig regende en met een stevig windje uit het zuidoosten. Dat was gelukkig halve wind, zodat het flink opschoot, voortdurend meer dan zeven knopen en nog wat stroming mee. Helaas een laag wolkendek, waardoor we zo goed als niets te zien kregen van Islay of daarna Jura, of van de kust van Argyll. Het eiland Gigha doemde wel op uit de nevel.

Dan komen we aan Loch Sween, een lang, smal loch dat een tiental mijl het land in dringt. We zijn er zeven mijl opgevaren,  tot we aan een piepklein rond baaitje kwamen dat volledig beschut ligt. Daar zijn we tegen een steigertje gaan liggen, samen met enkele meerboeien de volledige faciliteit daar. Betalen doe je in een bus op het eind van de steiger, de honesty box. Heerlijk afgelegen, er is wel een pub,  maar daar waren we na een half uurtje nog de enige gasten..

Vanmorgen dan weer het hele loch uit en bijna 180 graden draaien, verder naar het noorden. Nu wat beter zicht op Jura, zowaar soms eens een vlekje zon op de heuvels. Heerlijk zeilen ook, halve wind in zo goed als volledig vlak water, en de boot kwam nauwelijks onder de zeven knopen. Daarna weer zo’n lang smal loch op, Loch Craignish, naar een mooie kleine jachthaven in een prachtige omgeving. De zeilboot van Princess Anne ligt hier ook, een stevige grote Rustler, een serieus zeiljacht waar ze ook zelf mee vaart.

Waarna het tijd is voor een stevige wandeling over het schiereiland. Na een paar minuten krijgen we gezelschap van een hond, die  de hele tijd met ons mee loopt. Eerst  een eind langs een weggetje, daarna een pad de heuvel op, waar schapen voor ons op de loop gaan, door de wildernis de heuvel over en langs de andere  kant naar beneden; prachtige zichten over de eilanden in de omgeving. En al die tijd de hond bij ons, en waar we een verkeerde richting inslaan, blijft hij staan en wacht tot we op onze stappen terugkeren.

Onderweg komen we nog een ruine van een kerkje tegen uit de  12de of 13de eeuw, met errond een sfeervol kerkhof met grafstenen uit de jaren 1700. En dat in een prachtige omgeving. Alles bij elkaar zijn we toch een drietal uur op stap geweest, een welkome portie beweging, en o ja, in mooi zonnig en droog weer.