Ik moet iets bekennen: deze blog heeft tot nog toe niet de hele realiteit weergegeven. Deels is dat gewild: we willen je natuurlijk als lezer laten delen in al het moois dat we ontdekt hebben, en dat is meer dan genoeg. Deels is dat gedwongen door de omstandigheden: je hebt nu eenmaal niet van alles een geslaagde foto.

Vandaar dat je in deze verhalen overwegend de majestueuze Noorse natuur in al haar pracht ziet: hoge bergen, blauwe lucht die reflecteert in helder water, dramatische wolkenpartijen. Maar er is natuurlijk meer. 

Om te beginnen zegt een foto niets over de temperatuur. Het is in Noorwegen een flink stuk kouder dan bij ons. In juni zullen we een gemiddeld maximum van 15 graden gehad hebben. Tijdens de eerste hittegolf in België hadden wij temperaturen tussen 8 en 12 graden. Maar kou op zichzelf is niet erg, met wat extra laagjes thermisch ondergoed los je dat wel op. 

Die spectaculaire luchten pakken ook wel samen tot massieve wolken, die dreigend laag over het landschap hangen. Zo laag, dat het landschap verdwijnt, en je nog de onderste 100 meter van de hellingen ziet, en dan nog alleen van de hellingen vlakbij. En uit die laaghangende wolken regent het ook meestal, en vaak regent het lang en hard. Zo lang en hard dat de buiskap begint te lekken en meer op een douche gaat lijken.

Gelukkig houden onze zeilpakken het vol en kunnen we onszelf droog houden.

Je kunt wel varen in dergelijke omstandigheden, en we doen dat ook, maar erg aantrekkelijk is het niet. Je verplaatst je wel, maar je ziet niets van het landschap.

Het weer is ook zeer grillig: een uurtje nadat de foto hieronder gemaakt is met mooi weer in de Lysefjord hebben we een bui over ons heen gekregen zoals we ze nog niet vaak meegemaakt hebben. Tot 50 knopen wind, keiharde regen zodat je geen 50 meter meer ziet, en dat net op het moment dat we wilden ankeren. Het heeft gelukkig geen half uur geduurd, maar we hebben wel een haven opgezocht.

Een waardig alternatief is natuurlijk een wandeling in die prachtige natuur. We hebben onze stapschoenen en waterdichte kleren niet voor niets mee. Alleen blijkt dat de paadjes op de hellingen met wat regen al snel veranderen in bergbeekjes, en dat maakt wandelen een stuk minder aantrekkelijk en vooral een stuk minder veilig. Of de wolken hangen zo laag dat je niets meer ziet, en ook dat is gevaarlijk.

Als wandelen geen optie is, kunnen we natuurlijk nog altijd binnen blijven en lezen, maar ook dat doe je niet eindeloos. Na een tijdje wil je toch weer bewegen, nieuwe dingen zien.

Philippe en Marleen, die we in Sundal hebben ontmoet, hebben hetzelfde ondervonden in hun tot kampeerwagen omgebouwde busje. Zij hebben op een bepaald moment beslist naar Oslo te rijden om te ontkomen aan de winterprik aan de westkust. 

En de Noren? Die gaan daar nogal stoicijns mee om: goede regenkledij is een evidentie hier, en verder passen ze hun gedrag aan: de vakantiehuisjes blijven leeg staan tot het weer verbetert, en de jongere generatie neemt het vliegtuig naar warmere streken. Of ze troosten zich met de gedachte dat ze in april al een zomerse week gehad hebben…

Heeft het weer onze vakantie verpest? Neen, zo ver hebben we het niet laten komen. We hebben ook genoeg mooie momenten gehad, getuige de meerderheid van de foto’s. Maar het fjordenweer is wel iets waar je rekening mee moet houden, en waar je maar beter op voorbereid bent. 

Bergen de natste stad van Europa? Waar zou het die reputatie aan verdiend hebben?